Η τριχοτόμηση της ενιαίας Γεωγραφικής Θράκης.

Τον 19ο αιώνα η Θράκη κατέχει την ενιαία γεωγραφική της θέση. Με τον Ρωσσοτουρκικό πόλεμο του 1877 οι Ρώσσοι έφθασαν έξω από την Κωνσταντινούπολη. Στον Άγιο Στέφανο υπογράφεται η ομώνυμος συνθήκη στις 3 Μαϊου 1878, την οποίαν υπαγορεύει ο πρίγκηψ Ιγνάτιεφ. Η συνθήκη αυτή του Αγίου Στεφάνου εξυπηρετεί τα Βουλγαρικά επεκτατικά όνειρα και τα Πανσλαυϊστικά σχέδια. Θυσιάζει τους Ελληνικούς πληθυσμούς της Μακεδονίας και Θράκης μέχρι την Χαλκιδική στους Βουλγάρους δημιουργώντας την Μεγάλη Βουλγαρία. Αντιδρά η Αγγλία γιατί εθίγετο η Τουρκία και οι βλέψεις της Αυστρίας για ηγεμονία στα Βαλκάνια. Για να μην αυξηθεί η υπέρμετρος επιρροή της Ρωσσίας στα Βαλκάνια, η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου αναθεωρείται με αυτήν του Βερολίνου (13 Ιουλίου 1878). Με απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων Αγγλίας, Πρωσίας, Αυστρίας, δημιουργείται η ανεξάρτητη Βουλγαρική ηγεμονία πέρα από τον Αίμο. Η Ανατολική Ρωμυλία (Βόρειος Θράκη) μεταξύ Αίμου – Μαύρης Θαλάσσης και Ροδόπης υπό την κατοχή των Ρωσσικών στρατευμάτων αποκτά αυτονομία με Χριστιανό Γενικό Διοικητή διορισμένο από τον Σουλτάνο και με Βουλγάρους υπαλλήλους στις Δημόσιες Υπηρεσίες.

Οι Βούλγαροι υποστηριζόμενοι από τους Ρώσσους εκτοπίζουν τους Έλληνες και πραξικοπηματικά προσαρτούν στις 6 Σεπτεμβρίου 1885 την Ανατολική Ρωμυλία στην Βουλγαρία. Η Ελληνική Κυβέρνηση του Δεληγιάννη αδυνατεί να αντιδράσει, είναι στραμμένη προς την Κρητική Επανάσταση και οι Μεγάλες Δυνάμεις αδρανούν. Οι Βούλγαροι συμπεριφέρονται στον Ελληνικό πληθυσμό με ωμότητα, καταστροφές, δημεύσεις, φυλακίσεις, διωγμούς. Η Φιλιππούπολη που ήταν η ακρόπολη και πνευματικό κέντρο του Ελληνισμού της Βορείου Θράκης δεινοπαθεί. Έτσι κατακτάται η Ανατολική Ρωμυλία από τους Βουλγάρους. Σήμερα 42.259 τετρ. χλμ., ήτοι τα 5/9 της ενιαίας Θράκης, είναι στη Βουλγαρία.

Η Δυτική Θράκη μετά την συνθήκη του Νεϊγύ (27 Νοεμβρίου 1919), απελευθερώνεται τελικά την 14η Μαϊου 1920 από την Στρατιά Θράκης, ύστερα από 557 χρόνια ή 5 1/2 αιώνες μαύρης σκλαβιάς και επιστρέφει στην Μάνα Ελλάδα.Τα Ελληνικά στρατεύματα προχωρούν προς την Ανατολική Θράκη. Απελευθερώνεται η περιοχή έως την Τσατάλζα. Στρατηγική είναι η γεωγραφική της θέση. Στις 29 Ιουλίου 1920 υπογράφεται η Συνθήκη των Σεβρών, με την οποία η Δυτική και Ανατολική Θράκη προσαρτώνται στην Ελλάδα. Αναγνωρίζονται και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος για την περιοχή της Σμύρνης. Με την συνθήκη αυτή η Ελλάδα επεκτείνεται μεταξύ «των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών». Συνέπεια της ήττας της Τουρκίας και Γερμανίας κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο ήταν ο διαμελισμός της Τουρκίας. Επέτρεψαν οι χρονικές συγκυρίες στην Γαλλία και Αγγλία να λύσουν το περιβόητον «Ανατολικό Ζήτημα» εκμεταλλευόμενες την πρόσκαιρη έλλειψη ενδιαφέροντος της Ρωσσίας λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της με την Οκτωβριανή Επανάσταση.

Τα Στενά των Δαρδανελλίων κατέχονται από τις συμμαχικές δυνάμεις. Είναι η είσοδος από την Ευρώπη στην Ασία και από την Μαύρη θάλασσα στην Μεσόγειο. Τα Στενά είναι το κλειδί επιρροής παγκοσμίων συμφερόντων, ήταν στο παρελθόν, στο παρόν, θα είναι και στο μέλλον. Η Μικρασιατική καταστροφή του 1922 δεν ειχε ως αποτέλεσμα την απώλεια μόνον της Σμύρνης και των παραλίων της Ιωνίας, αλλά και την απώλεια της Ανατολικής μας Θράκης. Τα λάθη της τότε Ελληνικής ηγεσίας με τις εσωτερικές διαμάχες και την ιδιοτελή τακτική των Ευρωπαϊκών δυνάμεων οδήγησαν την Θράκη σε νέα συρρίκνωση. Αποφασίζεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις η υπογραφή πρωτοκόλλου ανακωχής μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Διαφαίνεται ότι η Ιταλία και Γαλλία είχαν συνάψει συμφωνίες με την Τουρκία και ήταν υπέρ των Τουρκικών αξιώσεων. Στις 22 Σεπτεμβρίου 1922 υπογράφεται το «Πρωτόκολλον Ανακωχής» στα Μουδανιά της Ανατολικής Θράκης, εν πλω επί του Αγγλικού θωρηκτού «Σιδηρούς Δουξ» από τους αντιπροσώπους Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Τουρκίας και τους αντιπροσώπους της διχασμένης τότε Ελληνικής Κυβερνήσεως Στρατηγούς Μαζαράκη και Σαρηγιάννη. Η Ελληνική αντιπροσωπία αρνείται την συζήτηση περί εκκενώσεως της Ανατ. Θράκης, είναι σταλμένοι μόνον για συζήτηση περί ανακωχής. Μετά από διαπραγματευτικές πιέσεις απεφάσισαν και κατόπιν εντολής του Βενιζέλου να δεχθούν την συνθήκη. Η ανακωχή των Μουδανιών γράφει τον τραγικό επίλογο της Ανατολικής Θράκης, απώλεια καταστροφική. Την δώσαμε χωρίς πόλεμο, με μια υπογραφή γιατί το ήθελαν οι σύμμαχοι. Η παράδοση της Ανατ. Θράκης αποτελεί μια από τις πιο μαύρες σελίδες της νεώτερης Ελληνικής ιστορίας. Ο Ελληνικός Στρατός αποχωρεί και εντός 30 ημερών εκκενώνεται από τον Ελληνικό πληθυσμό και οι σύμμαχοι την παραδίδουν ξανά στους Τούρκους. Δίδεται το δικαίωμα της τουρκικής εγκατάστασης σε Ευρωπαϊκό έδαφος. Η Ανατολική Θράκη, τα 3/9 της ενιαίας, με έκταση 23.972 τετ. χλμ. αποτελεί το Ευρωπαϊκό τμήμα της Τουρκίας.

Η Ομηρική Μεγάλη Θρακική Γη συνεχώς ανά τους αιώνες συρρικνούται για να βρεθεί η ενιαία γεωγραφική Θράκη τριχοτομημένη τον 20ό αιώνα. Από το 1920 με την συνθήκη Νεϊγύ μόνον το 1/9 αυτής ανήκει στην Ελλάδα ήτοι 8.589 τετ. χλμ. και με πληθυσμό 338.000 κατά την απογραφή του 1991, αυτή είναι η Δυτική Θράκη (η Ελληνική).Κατά την Συνθήκη της Λωζάνης και με την Σύμβαση «περί ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών», που υπεγράφη στις 30 Ιανουαρίου 1923, με εξαίρεση των Ελλήνων της Κων/λεως, Ίμβρου και Τενέδου και αντιστοίχως των Μουσουλμάνων της Θράκης, ονομάζεται η μειονότητα στην Θράκη με τον όρο «Μουσουλμανική». Είναι έννοια καταγεγραμμένη από διεθνείς συμβάσεις, διμερείς συμφωνίες στην σύμβαση. Η μειονότητα αποτελείται από τους Τουρκογενείς, Πομάκους, Αθιγγάνους. Η Ελλάδα έχει συμβατική υποχρέωση κατά το άρθ. 41 της Συνθήκης της Λωζάνης να προστατεύει και τους Πομάκους και Αθιγγάνους. Η συνθήκη της Λωζάνης από τους Έλληνες τηρείται κατά γράμμα, σε αντίθεση με την Τουρκία, η οποία την συμβουλεύεται σ’ ό,τι την συμφέρει, όπως την συμφέρει και όταν την συμφέρει. Η Τουρκία για να εξυπηρετήσει τα μακροχρόνια στρατηγικά της συμφέροντα, με την στρατοκρατούμενη Κεμαλική κυβέρνησή της, επιχειρεί να εμφανίζει διεθνώς την Μουσουλμανική Μειονότητα ως εθνική. Δηλαδή τουρκοποιεί όλους τους μειονοτικούς της Θράκης. Ο Άγγλος πολιτικός Λοϋδ Τζωρτζ αναφερόμενος στην συνθήκη της Λωζάνης είπε: «Γράφθηκε η αισχρότερη σελιδα της Ευρωπαϊκής ιστορίας (…) και τα άγια παρεδόθησαν τοις κυσί (στους σκύλους) και οι μαργαρίτες στους χοίρους». Χαρακτήρισε την απόφαση της εκδιώξεως του Ελληνικού στοιχείου από την Ανατολική Θράκη, Μ. Ασία και Πόντο ως «κάκιστη και αισχρή λύση για την οποία ο κόσμος θα υποστεί βαριά ποινή κατά τα προσεχή εκατό χρόνια».

Η Μουσουλμανική μειονότητα αποτελείται: το 35% είναι Πομάκοι, το 17% Αθίγγανοι και το 48% της μειονότητος Τουρκογενείς και Τουρκοφανείς. Οι Πομάκοι και οι Αθίγγανοι διαφοροποιούνται κατά την συνθήκη από τους Τουρκογενείς, έχουν διαφορετική καταγωγή, γλώσσα και πολιτισμό, αποτελούν το 52% του μειονοτικού πληθυσμού. Οι Πομάκοι είναι αυτόχθονες, ένας από τους 22 Θρακικούς λαούς, οι Αγριάνες, άριστοι τοξότες που ακολουθούν τον Μ. Αλέξανδρο στην εκστρατεία του. Στον Αρριανό 52 φορές αναφέρεται η δράση τους. Εκσλαβίζονται καταπιεζόμενοι από τους Βουλγάρους και με την κατάληψη της Θράκης από τους Τούρκους εξισλαμίζονται εντός 4 χρόνων από το 1656-1660. Η γλώσσα τους είναι μεικτή με ελληνικές, σλαβικές και βουλγαρικές λέξεις αλλά διατηρούν πλείστα αρχαιοελληνικά ρήματα. Η ηγετική εκάστοτε απραξία της Ελλάδος οδήγησε τους αξιόλογους και έντιμους Αγριάνες στην αγκαλιά της Τουρκίας δια του Γενικού Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής. Οι Θράκες είμαστε ικανοποιημένοι από την θεία Δικαιοσύνη, την απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, υπ’ αριθ. 4/2005, δια την μη έγκριση της επωνυμίας -Τουρκική Ένωση Ξάνθης- που έδιδε τουρκική εθνότητα στους μειονοτικούς. Ο Πρόεδρος της επιτροπής Ανθρωπίνων δικαιωμάτων Βάντερ Στούρκ διευκρινίζει «δεν έχουν το δικαίωμα θρησκευτικές μειονότητες να αυτοπροσδιορίζονται ως εθνικές».

ΠΗΓΗ http://www.promitheasblog.com