Σαλτικοί (Λάβαρα Έβρου), (Ανάμεσα στο Σουφλί και το Διδυμότειχο)
Τριακόσιοι περίπου κάτοικοι και μια Ελληνική ομάδα αιφνιδίασαν και διέλυσαν Τουρκική στρατιωτική μονάδα, το βράδυ, την ώρα που ξεκουραζόταν στη θέση ” Κούρί “. Την άλλη μέρα οι Τούρκοι έκαμαν αντεπίθεση αλλά αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν στο τσιφλίκι του Τούρκου Αγά της περιοχής. Η μάχη συνεχίστηκε για δυο ακόμα μέρες. Στη διάρκεια της οι γυναίκες ανεφοδίαζαν τους άντρες με τρόφιμα και πολεμοφόδια, διανύοντας απόσταση 10 χιλιομέτρων. Την Τρίτη μέρα ελάχιστα υπολείμματα της Τουρκικής στρατιάς διέφυγαν. Στη θέση “Κουρί” ακόμα βρίσκονται σπαθιά και καρυοφύλλια του 21. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης οι Λαβαριώτες ανέγειραν εκκλησία που φέρει το όνομα του Αγίου Αθανασίου, επειδή η μάχη έγινε τη μέρα της γιορτής του. Λέγεται πως στη μάχη χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο γαλανή σημαία με μαύρο σταυρό.
Σαμοθράκη
Η εξέγερση σημειώθηκε το φθινόπωρο του 1821. Οι Σαμοθρακίτες, αφού κατέλυσαν τις Τουρκικές Αρχές, συνέλαβαν τους Τούρκους και τους απομόνωσαν. Αμέσως η Πύλη έστειλε αποβατικές δυνάμεις, που επέστρεφαν από τον Κορινθιακό, όπου είχαν καταστρέψει το Γαλαξίδι, με αρχηγό τον Καρά Αλή. Αποβιβάστηκαν στη θέση “Μακρυλιές” και κινήθηκαν προς τη Χώρα, που ήταν το επίκεντρο της εξέργεσης. Οι ντόπιοι πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση και κατά την πολύωρη μάχη στη θέση Βρήχος, σκότωσαν 23 Τούρκους μαζί με το σημαιοφόρο τους και τραυμάτισαν άλλους 32. Λόγω αδυναμίας ανεφοδιασμού οι Σαμοθρακίτες εκδιώχτηκταν και κρύφτηκαν στα δάση και στα βουνά του νησιού. Οι Τούρκοι με δόλο, αφού τους υποσχέθηκαν πως δεν θα τους πειράξουν, κατόρθωσαν να τους συγκεντρώσουν στην πλατεία της Χώρας. Τότε τους μεν άντρες κατέσφαξαν στη θέση Εφκάς, τα δε γυναικόπαιδα τα πήραν μαζί τους και τα πούλησαν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Μερικοί κρεμάστηκαν από τα ξάρτια των καραβιών τον Καρά Αλή. Τους είδε στην Κωνσταντινούπολη ο Άγγλος πρέσβης και ιερωμένος WALSH, όταν έφτασε εκεί ο στόλος: … κοπάδια γλάροι πετούσαν γύρω από τα πτώματα κρώζωντας… από την απόσύνθεση έπεφταν στη θάλασσα κι εκεί έπλεαν ολόκληρο μήνα….
Πολλές Σαμοθρακίτισσες αυτοκτόνησαν από τ’ απόκρημνα βράχια, για να αποφύγουν την ατίμωση. Αρκετά από τα πουλημένα παιδιά εξισλαμίστηκαν. Ανάμεσά τους και οι πέντε Νεομάρτυρες της Σαμοθράκης: Γεώργιος, Εμμανουήλ, Θεόδωρος, Γεώργιος και Μιχαήλ, οι οποίοι εξαγοράστηκαν από Φιλέλληνες και αφού ξαναγύρισαν στην πατρίδα τους ομολόγησαν τη Χριστιανική τους πίστη, για την οποία και μαρτύρησαν στη Μάκρη της Αλεξανδρούπολης, το 1835. Η εκκλησία μας τους αγιοποίησε από το 1843. Η μνήμη τους γιορτάζεται στις 6 του Απρίλη. Δείγμα της Τουρκικής μανίας αποτελεί το ξεσκισμένο από τις μαχαιριές , Ευαγγέλιο της Σαμοθράκης που εκτίθεται στο Εθνολογικό Μουσείο της Αθήνας.
