Το έθιμο της Κορτοπούλας
Το έθιμο της Κορτοπούλας γινόταν το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων. Μεταγενέστερα το δρώμενο ξεκινούσε μετά την απόλυση της εκκλησίας ,την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων. Η κορτοπούλα, σύμφωνα με την παράδοση , ήταν πλουσιοκόριτσο, πολύ όμορφο. Οι γονείς της την είχαν μονάκριβη, γι΄αυτό δεν την άφηναν να κυκλοφορήσει μόνη της. Την συνόδευε πάντα ένας γεροδεμένος νέος, μαυρισμένος στο πρόσωπο, άγριος στις εκφράσεις του, φορώντας μαύρα ρούχα, με καπέλο, και στη μέση ένα μεγάλο κουδούνι ορειχάλκινο με δυνατό ήχο, περασμένο στο πίσω μέρος της ζώνης του, έχοντας όμως και μια κρανένια μαγκούρα.
Η Κορτοπούλα ήταν άντρας που φορούσε παλιά, γυναικεία, χοντρά, πολύχρωμα ενδύματα. Φορούσε τη φυλακτιώτικη γυναικεία ενδυμασία. Ο Αράπης, κι αυτός άντρας, φορτωνόταν με περισσότερα αντικείμενα. Κρατούσε ένα ξύλο, που το λέγαν τζιουμάν(ι), το οποίο ήταν από κρανιά και το χρησιμοποιούσαν για να χτυπήσουν όσους ενοχλούσαν την κορτοπούλα. Το αλείβανε με κρόκο αυγού για να γυαλίζει.Σκόρδα, κρεμμύδια, κουδούνια ήταν κρεμασμένα πίσω στον Αράπη.
Πρόκειται για ένα συνηθισμένο ζευγάρι μεταμφιεσμένων, τη γυναίκα και τον άντρα. Εκτός από αυτούς στο δρώμενο συμμετείχαν παλιά μόνο άντρες, οι καλαντάρηδες. Αυτοί πηγαίνανε μπροστά από το ζευγάρι. ?Ένας κρατούσε καλάθι για τα κεράσματα, που θα παίρνανε από τα σπίτια που περνούσαν. Επίσης, είχανε «χιμπέδες», για να βάζουν το αλεύρι που θα τους δίνανε. Στο καλάθι βάζανε το χοιρινό, το παστό, τα λουκάνικα, κ.λ.π.
Σε κάθε σπίτι το ζευγάρι και η συνοδεία του δεχόταν δώρα, αφού πρώτα τραγουδούσε.Η πομπή της Κορτοπούλας συνοδεύονταν και από άλλα άτομα, τα οποία επιδίωκαν να την αποσπάσουν από τον Αράπη ή να τη θωπεύσουν. Ο Αράπης προσπαθούσε να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο με ξυλοδαρμό όσων το επιχειρούσαν.
